ក្លាហាននិយាយរឿងក្នុងចិត្តចេញក្រៅ

នៅក្នុងជីវិតដ៏ស្មុគស្មាញមួយ ប្រាកដជាមានរឿងរ៉ាវជាច្រើនដែលកើតឡើង។ នៅក្នុងរឿងរ៉ាវទាំងនោះ ធ្វើឳ្យយើងអាចវាយតម្លៃខ្លួនឯង មនុស្សជុំវិញខ្លួន ក៏ដូចជាសង្គមផងដែរ។ ការវាយតម្លៃដ៏ច្រើនលើសលប់នេះនឹងធ្វើឳ្យភាពស្មុគស្មាញកើតកាន់តែច្រើននៅក្នុងខ្លួនយើង។ វាធ្វើឳ្យអារម្មណ៍របស់យើងកាន់តែមានភាពតានតឹងឡើងៗពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ 

អារម្មណ៍តានតឹងដ៏ច្រើនលើសលប់នោះនឹងធ្វើឳ្យយើងលែងស្គាល់ខ្លួនឯងថាជានរណា? វាធ្វើឳ្យយើងវង្វេងទៅនឹងភាពស្មុគស្មាញមិនច្បាស់លាស់ ដែលជាហេតុអាចធ្វើឳ្យយើងឈានដល់ការបញ្ចប់ជីវិតខ្លួនឯង ព្រោះសំអាងលើហេតុផលថាជីវិតមួយនេះគ្មានន័យ រស់ទៀតក៏មិនដឹងដើម្បីអ្វី។ 

សាកស្រម៉ៃទៅមើលថាបើសិនជាបាននិយាយជាមួយនរណាម្នាក់់ដែលយើងទុកចិត្តពីបញ្ហាដែលកើតឡើង យើងនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? ការពិតទៅ នៅពេលមនុស្សម្នាក់យកបញ្ហាស្មុគស្មាញរបស់ខ្លួនទៅនិយាយឳ្យនរណាម្នាក់ស្ដាប់ដោយសុំធ្វើការពិភាក្សារកដំណោះស្រាយ នោះវានឹងធ្វើឳ្យអារម្មណ៍របស់គាត់ធូរស្បើយពីភាពតានតឹងមួយកម្រិត។ ក្នុងន័យនេះមិនមែនថាយើងត្រូវតែនិយាយគ្រប់រឿងដែលកើតឡើងលើយើងទៅប្រាប់អ្នកដទៃនោះទេ តែវាជាវិធីដ៏ឆ្លាតមួយក្នុងការជួយខ្លួនឯងចេញពីភាពតានតឹង។ យើងអាចយករឿងដែលសំខាន់ ឬស្មុគស្មាញខ្លាំងទៅពីភាក្សាជាមួយអ្នកដែលយើងទុកចិត្ត ប្រសើរជាងសន្សំភាពតានតឹងនៅក្នុងខ្លួន។ 

ការសន្សំភាពតានតឹងមិនមែនជាដំណោះស្រាយល្អនោះទេ។ ដូច្នេះគួរសាកនិយាយរឿងក្នុងចិត្តចេញដើម្បីឳ្យធូរស្បើយវាប្រសើរជាង។ ក្លាហានក្នុងការជួយខ្លួនឯងចេញពីភាពតានតឹង ក្លាហានក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា។

អត្ថបទដោយ៖ ខ្សាច់សមុទ្រ-หาดทรายประกายดาว